هنگامی که صحبت از ایجاد اتصال شبکه قابل اعتماد به میان می آید، ISP ها اغلب فناوری های فیبر و بی سیم ثابت را به عنوان دو گزینه قابل اجرا در نظر می گیرند. در حالی که اتصالات فیبر به دلیل سرعت و قابلیت اطمینان بالا شناخته شده اند، راه حل های بی سیم ثابت انعطاف پذیری و مقرون به صرفه تری را ارائه می دهند، به ویژه در مناطقی که استقرار فیبر ممکن است امکان پذیر یا مقرون به صرفه نباشد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که این دو فناوری لزوماً نباید متقابل باشند.

بی سیم ثابت می تواند مزیت قابل توجهی برای یک ISP فیبر موجود از طریق افزونگی شبکه مقرون به صرفه ایجاد کند. با استفاده از پیوندهای بی سیم تکمیلی، می توان یک سیستم پشتیبان برای شبکه فیبر ایجاد کرد. در صورت خرابی اتصال فیبر، سیستم می تواند ترافیک را به شبکه بی سیم تغییر مسیر دهد و از سرویس مداوم اطمینان حاصل کند.

از طرف دیگر، استفاده از فیبر به عنوان پشتیبان برای شبکه های بی سیم نیز در حال افزایش است. ISP ها به طور فزاینده ای این استراتژی را به دلیل توان عملیاتی بالای لینک های مایکروویو، به ویژه لینک های چند باند، که می توانند تا ۱۰ گیگابیت در ثانیه ارائه دهند، انتخاب می کنند. این با هزینه بسیار کمتر در مقایسه با اتصال فیبر مشابه به دست می آید. در چنین سناریوهایی، یک مدار فیبر ۱ گیگابیت بر ثانیه اغلب برای افزونگی به جای افت کامل فیبر ۱۰ گیگابیت در ثانیه استفاده می شود، که آن را به گزینه ای اقتصادی تر تبدیل می کند.