DNS چیست؟ | DNS چگونه کار می کند
DNS چیست؟ سیستم نام دامنه Domain Name System (DNS) دفترچه تلفن اینترنت است. انسان ها از طریق نام های دامنه مانند nytimes.com یا espn.com به اطلاعات آنلاین دسترسی دارند. مرورگرهای وب از طریق آدرس های پروتکل اینترنت (IP) تعامل دارند. DNS نام دامنه را به آدرس های IP ترجمه می کند تا مرورگرها بتوانند منابع اینترنتی را بارگیری کنند.
هر دستگاه متصل به اینترنت دارای یک آدرس IP منحصر به فرد است که سایر دستگاه ها برای یافتن دستگاه از آن استفاده می کنند. سرورهای DNS نیاز انسان به حفظ آدرس‌های IP مانند ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ (در IPv4) یا آدرس‌های IP پیچیده‌تر الفبایی عددی جدیدتر مانند ۲۴۰۰:cb00:2048:1::c629:d7a2 (در IPv6) را از بین می‌برند.
DNS چگونه کار می کند؟
فرآیند رزولوشن DNS شامل تبدیل یک نام میزبان (مانند www.example.com) به یک آدرس IP مناسب برای رایانه (مانند ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱) است. یک آدرس IP به هر دستگاه در اینترنت داده می شود، و این آدرس برای یافتن دستگاه اینترنتی مناسب ضروری است – مانند آدرس خیابان برای یافتن یک خانه خاص. هنگامی که کاربر می خواهد یک صفحه وب را بارگیری کند، باید بین آنچه کاربر در مرورگر وب خود تایپ می کند (example.com) و آدرس ماشین پسند لازم برای مکان یابی صفحه وب example.com، ترجمه انجام شود.
برای درک فرآیند پشت رزولوشن DNS، مهم است که در مورد اجزای سخت افزاری مختلفی که یک کوئری DNS باید بین آنها عبور کند، یاد بگیرید. برای مرورگر وب، جستجوی DNS “پشت صحنه” انجام می شود و به غیر از درخواست اولیه نیازی به تعامل با رایانه کاربر ندارد.
۴ سرور DNS در بارگذاری یک صفحه وب دخیل هستند:
- بازگشت کننده DNS recursor ” DNS ” – بازگشت کننده را می توان به عنوان یک کتابدار در نظر گرفت که از او خواسته می شود تا کتاب خاصی را در جایی در کتابخانه پیدا کند. Recursor DNS سروری است که برای دریافت پرس و جو از ماشین های مشتری از طریق برنامه هایی مانند مرورگرهای وب طراحی شده است. معمولاً Recursor پس از آن مسئول ایجاد درخواست های اضافی به منظور برآوردن درخواست DNS مشتری است.
- سرور نام ریشه ” Root nameserver “ – سرور ریشه اولین گام در ترجمه (حل کردن) نام های میزبان قابل خواندن توسط انسان به آدرس های IP است. می‌توان آن را مانند نمایه‌ای در کتابخانه در نظر گرفت که به قفسه‌های مختلف کتاب اشاره می‌کند – معمولاً به عنوان مرجعی برای مکان‌های خاص دیگر عمل می‌کند.
- سرور نام TLD nameserver ” TLD “ – سرور دامنه سطح بالا (TLD) را می توان به عنوان یک قفسه خاص از کتاب ها در یک کتابخانه در نظر گرفت. این سرور نام گام بعدی در جستجوی یک آدرس IP خاص است و آخرین بخش از نام میزبان را میزبانی می کند (در example.com، سرور TLD “com” است).
- سرور نام معتبر ” Authoritative nameserver “ – این سرور نام نهایی را می توان به عنوان فرهنگ لغت روی قفسه ای از کتاب ها در نظر گرفت که در آن می توان یک نام خاص را به تعریف آن ترجمه کرد. سرور نام معتبر آخرین توقف در پرس و جو سرور نام است. اگر سرور نام معتبر به رکورد درخواستی دسترسی داشته باشد، آدرس IP را برای نام میزبان درخواستی به Recursor DNS (کتابدار) که درخواست اولیه را انجام داده است، برمی گرداند.
